بی همتی

بی همتی . [ هَِ م ْ م َ ] (حامص مرکب ) حالت و چگونگی بی همت . عدم توکل و کوشش . کاهلی . || بی ثباتی . (ناظم الاطباء). || بی هوسی . || نامردی . || بی غیرتی . (ناظم الاطباء) : گفتم بی همتی باشد که طالب از اینجا به ترمذ رود. (انیس الطالبین ص 175).