بی همت

بی همت . [ هَِ م ْ م َ ] (ص مرکب ) (از: بی + همت ) که همت ندارد. فاقد همت . کاهل . (ناظم الاطباء). رجوع به همت شود. || آنکه ثابت قدم نباشد. (آنندراج ). بی ثبات . (ناظم الاطباء) :
جناب عشق بلند است همتی حافظ
که عاشقان ره بی همتان بخود ندهند.

حافظ.

|| بدون سعی و کوشش . || بدون هوس . || فروتن . || بی غیرت . (ناظم الاطباء). رجوع به همت شود.