بی وعدهلغتنامه دهخدابی وعده . [ وَ دَ / دِ ] (ص مرکب ) (از: بی + وعده ) که مدت معلوم نباشد. غیرمؤجل . مقابل مؤجل . (از یادداشت مؤلف ). || ناخوانده . (یادداشت مؤلف ). که بی دعوت و سرزده به جایی رود. و رجوع به وعده شود.
