بی گادهلغتنامه دهخدابی گاده . [ دَ / دِ ] (ص مرکب ) متنفر و بیزار از زن . (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از فرهنگ شعوری ). || عِنّین و آنکه مردی ندارد. (ناظم الاطباء). نامرد. (آنندراج ) (از فرهنگ شعوری ).
