بی گهر

بی گهر. [ گ ُ هََ ] (ص مرکب ) مخفف بی گوهر. بی اصل . نانجیب :
بدو گفت کاین نزد بهرام بر
بگو ای سبک مایه ٔ بی گهر...

فردوسی .

و رجوع به گهر و گوهر شود.