تئمة

تئمة. [ ت ِءْ م َ ] (ع اِ) گوسپند شیر که از آن ِ زن باشد و او دوشیده باشد آن را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). الشاة تکون للمراءة تحلبها. (اقرب الموارد).