تئودوز دوم

تئودوز دوم . [ ت ِ ءُ دُ زِ دُوْ وُ ] (اِخ ) تئودوز (تئودوسیوس ) جوان ، امپراتور مشرق (408-450 م .) . فرزند «آدکاریوس » و نوه ٔ تئودوز بزرگ بود. وی جانشینی فرزندان پدر خود را تحصیل کرد. ابتدا بعنوان قیم «آنتِه میوس » بفرماندهی قشون و حکومت رسید. سپس با همین عنوان بجای خواهرش «پول شه ری » حکومت کرد. سیاست خارجی حکومت وی چندان رضایتبخش نبود. در سال 421 م . از ایرانیان و در 441 از «وندالها» شکست خورد. در سال 443مجبور شد با آتیلا معاهده ٔ صلح شرم آوری را امضا کند.علاوه بر این حکومت او اغلب گرفتار سرکشی های مذهبی میشد و در سال 449 رأی به الحاد او دادند. دانشگاه قسطنطنیه در زمان او پایه گذاری شد. و از او است : مجموعه ٔ قوانین «تئودوزین » .