تاجگهلغتنامه دهخداتاجگه . [ گ َه ْ ] (اِ مرکب ) مخفف تاجگاه : چو کیخسرو از ملک پرداخت رخت نهاد اندر آن تاجگه جام و تخت . نظامی .رجوع به تاجگاه شود.