تاراج زدن

تاراج زدن . [ زَ دَ ] (مص مرکب ) چپاول و غارت کردن . کلمه ٔ تاراج در قدیم گاهی با زدن صرف میشده است : و مالهای ایشان جمله تاراج زد. (فارسنامه ٔ ابن بلخی ). اگر مزدک خزانه ٔ تو تاراج زند منع نتوانی کردن چون متابع رای او شدی . (فارسنامه ٔ ابن بلخی ص 87). رجوع به تاراج شود.