تاسه گرفتن
لغتنامه دهخدا
تاسه گرفتن . [ س َ / س ِ گ ِ رِ ت َ ] (مص مرکب ) خستگی و کوفتگی (اعضای بدن و غیره ). || درماندن در رفتار از سستی . || دچار اضطراب شدن :
چشم چون بستی ترا تاسه گرفت
نور چشم از نور روزن کی شکفت .
چشم چون بستی ترا تاسه گرفت
نور چشم از نور روزن کی شکفت .
مولوی (مثنوی چ خاور ص 80).