تاشلغتنامه دهخداتاش . (اِخ ) قریه ای بوده که از سنگ ساخته اند و بتدریج شهری آباد شده و شش هزار خانه خوب آباد در آن است و آن را تاشکند نیز گویند. (آنندراج ) (انجمن آرا). رجوع به تاشکند شود.