تالد

تالد. [ ل ِ ] (ع ص ) مال کهنه و قدیمی موروثی . (منتهی الارب ). مقابل طارف . (المنجد). مال کهن . (ترجمان علامه ٔ جرجانی ص 28). تالد نعت است از تُلود بمعنی کهنه و قدیمی شدن مال و منه حدیث العباس فهی لهم تالدة بالدة؛ یعنی الخلافة و البالدة اتباع التالدة. (منتهی الارب ) . مال کهنه و قدیم . (غیاث اللغات ) (آنندراج ). || ستوری که نزد صاحبش زاده تا نتاج داده . (منتهی الارب ). آنچه متولد شودنزد تو از مال تو یا نتیجه دهد. (از تاج العروس ).