تأبیلغتنامه دهخداتأبی . [ ت َ ءَب ْ بی ] (ع مص ) (از «اب و») پدر گرفتن کسی را. (آنندراج ): تأبی فلان ٌ فلاناً؛ پدر گرفت فلان ، فلان را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
