تأجیجلغتنامه دهخداتأجیج . [ ت َءْ ] (ع مص ) برافروختن آتش را. (تاج المصادر بیهقی ) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). زبانه زدن آتش . (آنندراج ) (غیاث اللغات ). || شور و تلخ گردانیدن . || حمله کردن بر دشمن . (منتهی الارب ).
