تأدب

تأدب . [ ت َ ءَدْ دُ ] (ع مص ) ادب کردن . (تاج المصادربیهقی ). ادب آموختن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). ادب گرفتن . (زوزنی ) (ناظم الاطباء). ادب یافتن . (آنندراج ) (فرهنگ نظام ) : و چون ایام رضاع به آخررسید در مشقت تعلم و تأدب افتد. (کلیله و دمنه ).