تأززلغتنامه دهخداتأزز. [ ت َ ءَزْ زُ ] (ع مص ) شدت غلیان دیگ . (از تاج العروس ). سخت جوشیدن دیگ یا بجوش آمدن آن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || تأزز مجلس ؛ موج زدن مردم در آن . (از اقرب الموارد).
