تأزق
لغتنامه دهخدا
تأزق . [ ت َ ءَزْ زُ ] (ع مص ) تنگ شدن سینه . (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). یعنی غمگین گردیدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). تأزل صدر. (اقرب الموارد). رجوع به تأزل شود. || تنگ آمدن در جنگ . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
