تأشیر

تأشیر. [ ت َءْ ] (ع اِ) چیزی که بدان ملخ می گزد. (از قطر المحیط) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). ج ، تآشیر. (قطر المحیط). منقارگونه ای که ملخ بدان می گزد یعنی گاز می گیرد. || (مص ) نیکو و خوب گردانیدن دندانها را. (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). تیز و باریک ساختن کناره های دندان را. (از اقرب الموارد).