تأمل افتادن . [ ت َ ءَم ْ م ُ اُ دَ ] (مص مرکب ) نیک نگریسته شدن . تأمل شدن : و در شکل پارس که برزده شده است تأمل افتد تحقیق این معنی معلوم گردد. (فارسنامه ٔ ابن البلخی چ اروپا ص 121). رجوع به تأمل و سایر ترکیبات آن شود.

تأمل افتادن

تأمل کن

تأمل فرمودن

تأمل کنان

تأمل نمودن

تأمل

تأمل کردن

مرحلۀ تأمل

مرحلۀ پیش‌تأمل

تأمل‌گر

تدبیر و تامل

الکیوس

بازرنگ بالا

ثعالة

بینی

محضن

غورشک

لغت‌نامه دهخدا