تأمل کردن . [ ت َ ءَم ْ م ُ ک َ دَ ] (مص مرکب ) نیک نگریستن ، اندیشیدن : نسخت نامه و هر دو مشافهه بر این جمله بود و بسیار فایده از تأمل کردن این بجای آید. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 217). در این باب لختی تأمل کردند تا آخرین جمله گفتند که فرمانبرداریم بدان چه خواجه فرماید. (تاریخ بیهقی ایضاً ص 359). و هرچند که در ثمرات عفت تأمل بیش کردم رغبت من در اکتساب آن زیادت گشت . (کلیله و دمنه ). دمنه ... چون از چشم شیر غایب گشت ، شیر تأملی کرد. (کلیله و دمنه ). یک شب تأمل ایام گذشته می کردم ... (گلستان ). تأمل در آئینه ٔ دل کنی صفایی بتدریج حاصل کنی . (بوستان ). کاشکی صد چشم از این بیخواب تر بودی مرا تا تأمل کردمی در منظر زیبای تو. سعدی . رجوع به تأمل و سایر ترکیبات آن شود.

تأمل کردن

تأمل فرمودن

تأمل کن

تأمل نمودن

تأمل کنان

مرحلۀ تأمل

تأمل افتادن

تأمل

مرحلۀ پیش‌تأمل

تدبیر و تامل

تأمل‌گر

بع

برآورده

فراشیدن

family Fabaceae

علی

کلاله

لغت‌نامه دهخدا