تأییملغتنامه دهخداتأییم . [ ت َءْ ] (ع مص ) (از «ای م ») بیوه کردن . (تاج المصادر بیهقی ) (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ):یقال ایّمه اﷲ. (منتهی الارب ). رجوع به تأیم شود.
