تاک رز
لغتنامه دهخدا
تاک رز. [ ک ِ رَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) مو. درخت انگور. رز :
تاک رزاز انگور شد گرامی
وز بی هنری ماند بید رسوا.
|| شاخ رز. شاخه ٔ مو. رجوع به تاک شود.
تاک رزاز انگور شد گرامی
وز بی هنری ماند بید رسوا.
ناصرخسرو.
|| شاخ رز. شاخه ٔ مو. رجوع به تاک شود.