تایادوس

تایادوس . (اِخ ) برادر و سپهسالار امپراطور روم و سفیر وی به ایران در دوران پادشاهی خسروپرویز. این نام در شاهنامه تصحیف شده و بصورت «نیاطوس » ضبط گردیده .محمد معین در مزدیسنا و تأثیر آن در ادب پارسی آرد: این نام (نیاطوس ) باید تایادوس = تئودوسیوس باشد. (یشتها ج 1 ص 560 حاشیه ). همین نام در تاریخ بی نام سریانی درباره ٔ دوره ٔ ساسانیان فئودوسیوس آمده . (مجله ٔ پیام نو سال سوم شماره ٔ 2 ص 56 و 58) :
بیامد نیاطوس با رومیان
نشسته برفیلسوفان به خوان .

فردوسی .

نیاطوس کان دید انداخت نان
ز آشفتگی باز پس شد ز خوان .

فردوسی .

رجوع به نیاطوس و ولف ص 829 شود.