تباشیر

تباشیر. [ ت َ ] (ع اِ) ج ِ تبشیر. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). مژده . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). بشری . (اقرب الموارد) (قطر المحیط). و آنرا نظیر نباشد جز تعاشیب الارض و تعاجیب الدهر و تفاطیرالنبات . (از اقرب الموارد). بشارت .(اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || اوائل صبح . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (فرهنگ نظام ). اوائل صبح که بدان مژده داده میشود گویند: «طلعت تباشیر الصبح ». (از اقرب الموارد). روشنایی اول صبح . (شرفنامه ٔ منیری ) (از غیاث اللغات ) :
خاتون زمان بدست شبگیر
برداشت ز چهره پرده ٔ قیر
چشم خوش اختران فروبست
از غمزه بخنده ٔ تباشیر.

اثیرالدین اخسیکتی .

ز زیر پرده ٔ گلریز شب سوی خورشید
سحر بچشم تباشیر خنده زد یعنی .

سیف اسفرنگی .

هنگام تباشیر اسفار صباح صیاح نفیر بانگ زفیر برخاست . (جهانگشای جوینی ). تا روز دیگر که سپاه سیاه پوش شب از طلایع تباشیر صباح پشت بهزیمت داده ... (جهانگشای جوینی ).
|| اوائل هر چیز. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (قطر المحیط) (آنندراج ) (از غیاث اللغات ) (فرهنگ نظام ) (از شرفنامه ٔ منیری ) (ناظم الاطباء). و از آن ماده است : «رأی الناس فی النخل التباشیر»؛ ای بواکیر. (اقرب الموارد). || خلطهای روی زمین از وزیدن باد. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). طرائق علی الارض من آثار الریاح . (قطر المحیط). || نشان ریش بر پهلوی ستور. (منتهی الارب ) (از قطر المحیط) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || خرمابنان زودرس . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). البواکر من النخل . (قطر المحیط). || رونق و رنگ خرما وقت رسیدن آن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). الوان النخل اول مایرطب . (قطر المحیط).