تبتیل

تبتیل . [ ت َ ] (ع مص ) بریدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || از دنیا بریدن . (زوزنی ). دل از دنیا بریدن . (تاج المصادر بیهقی ) (ترجمان علامه ٔ جرجانی )(آنندراج ). انقطاع از دنیا. (از اقرب الموارد). || گرویدن بخدا. (آنندراج ). گرویدن بخدا و بریدن از ماسوای او. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء).