تبت یداک

تبت یداک . [ ت َب ْ ب َ ی َ ک َ ] (ع جمله ٔ فعلیه ٔ دعایی ) هلاک شود هر دو دست تو. (غیاث اللغات ) (آنندراج ). مأخوذ از آیه ٔ اول سوره ٔ المسد:
یکی زجر کردش که تبت یداک
مرو دامن آلوده در جای پاک .

سعدی (بوستان ).

تبت یداه ؛ ضلتا و خسرتا. (قطر المحیط).