تبثیع

تبثیع. [ ت َ ] (ع مص ) بُثَع برآوردن زخم و آن گوشت پاره ای باشد مثال دندان . (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء).