تبخیل

تبخیل . [ ت َ ] (ع مص ) نسبت کردن به بخل . (تاج المصادر بیهقی ). بخیل خواندن . (زوزنی ). نسبت کردن کسی رابه بخل . (از منتهی الارب ) (از قطر المحیط) (از ناظم الاطباء). به بخل تهمت زدن کسی را. (از اقرب الموارد)(از قطر المحیط). بخیل خواندن کسی را. (آنندراج ).