تبذل

تبذل . [ ت َ ب َذْ ذُ ] (ع مص ) ناحفاظی . ناخویشتن داری . (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط). عمل نفس خویشتن کردن . (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط). درباختن و نگاه نداشتن چیزی . || بادروزه داشتن خود. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). لباس کهنه پوشیدن . (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط). بادروزه داشتن جامه . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). بادروزه کردن . (تاج المصادر بیهقی ).