تبطحلغتنامه دهخداتبطح . [ ت َ ب َطْ طُ ] (ع مص ) در هامونی پهن واشدن . (تاج المصادربیهقی ) (زوزنی ): تبطح سیل ؛ گسترش یافتن سیل در بطحا. (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط). بسیار شدن سیل در بطحاء. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
