تبغض

تبغض . [ ت َ ب َغ ْ غ ُ ] (ع مص ) دشمنی نمودن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ) (دهار) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). ضد تَحَبﱡب . (اقرب الموارد) (از قطر المحیط).