تبلید

تبلید. [ ت َ ] (ع مص ) متوجه نشدن بچیزی . (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || بخل کردن و ندادن . (از قطر المحیط) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || خویشتن بر زمین زدن . (تاج المصادر بیهقی ) (اقرب الموارد) (قطر المحیط)(منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || سست و ناتوان شدن در کار: تدارکه ُ اعراق ُ سوء فبلدا. (از اقرب الموارد). || نباریدن ابر. (از قطر المحیط) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). || سبقت نکردن اسب در دویدن . (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).