تبیره زنان

تبیره زنان . [ ت َ رَ / رِ زَ ] (نف مرکب ، ق مرکب ) در حال طبل زدن . در حال نواختن تبیره :
تبیره زنان پیش بردند پیل
برآمد یکی گرد چون کوه نیل .

فردوسی .

تبیره زنان از دو پرده سرای
برفتند با پیل و با کرنای .

فردوسی .

تبیره زنان لشکر آراسته
بدشت آمد و گرد شد خاسته .

اسدی .

تبیره زنان طبل بازی کنند
ببانگ دهل زخمه سازی کنند.

نظامی .