تب زرد
لغتنامه دهخدا
تب زرد. [ ت َ ب ِ زَ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) نوعی بیماری توأم با تب که در معده و امعا تولید عفونت میکند و بر اثر گزیدگی یک نوع پشه در انسان حادث میشود وپوست بیمار را زرد کند. این بیماری را «ومیتو نگرو» یا «تیفوس آمریکا» هم مینامند. رجوع به تب شود.
