تثبیة

تثبیة. [ ت َ ب ِ ی َ ] (ع مص ) گردآوردن . (از قطر المحیط) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || در زندگانی کسی [ را ] درود و ثنا گفتن . (تاج المصادر بیهقی ). مدح کردن کسی را و ثنا گفتن بر او در زندگی وی . (از قطر المحیط). ثنا گفتن بر مرد در زندگی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || اصلاح کردن چیزی . (از قطر المحیط) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || افزودن . || تمام کردن . || بزرگ داشتن . (از قطر المحیط) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || شکایت از حال ونیاز خود کردن . (شرح قاموس ). شکایت حال و حاجت خود پیش کسی بردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || بر خوی پدر رفتن . (از قطر المحیط) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || دوام کردن بر چیزی . (تاج المصادر بیهقی ). پیوسته بودن در کاری . (از قطر المحیط) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || یاری خواستن . (منتهی الارب ) (شرح قاموس ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || بدی کردن . (از قطر المحیط) (از شرح قاموس ) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || نیکوئی کردن . (از قطر المحیط) (از شرح قاموس ) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). از لغات اضداد است . (قطر المحیط) (شرح قاموس ) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).