تثویةلغتنامه دهخداتثویة. [ ت َ وِ ی َ] (ع مص ) مقیم گردانیدن کسی را. (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). مقیم گردانیدن . (تاج المصادر بیهقی ) (آنندراج ). || مردن : ثوی ؛ بمرد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
