تجریة
لغتنامه دهخدا
تجریة. [ ت َ ی َ ] (ع مص ) وکیل کردن . (تاج المصادر بیهقی ). وکیل گرفتن کسی را. (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط) (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (ناظم الاطباء). || واگذاشتن آب و جز آن راتا جاری شود. (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط).
