تجوف

تجوف . [ ت َ ج َوْ وُ ] (ع مص ) در میان چیزی شدن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). در میان چیزی درشدن . (آنندراج ) (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط). به اندرون وی درآمدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء): اجتاف الوحشی کناسه و تجوفه . (اقرب الموارد). || تجوفت الخرصةُ العرفج و ذلک قبل ان تخرج من جوفه . (قطر المحیط). || اجوف شدن چیزی . (اقرب الموارد) (قطر المحیط).