تجیب

تجیب . [ ت ُ / ت َ ] (اِخ ) بطنی است از کنده و از آنست کنانةبن بشر تجیبی ،قاتل عثمان رضی اﷲ عنه . (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (از ناظم الاطباء). و رجوع به مراصدالاطلاع و معجم البلدان و حلل السندسیه ج 1 ص 297، و رجوع به تجوب شود.