تحاوشلغتنامه دهخداتحاوش . [ ت َ وُ ] (ع مص ) تحاوش بر کسی ؛ در میان گرفتن وی . (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء)(از آنندراج ) (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط).
