تحرص
لغتنامه دهخدا
تحرص . [ ت َ ح َرْ رُ ] (ع مص ) هنگام جُستن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط): انه لیتحرص غدائهم و عشائهم ؛ انتظار وقت ناشتا و طعام شام آنها میکند. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || تکلف حرص کردن . (اقرب الموارد) (قطر المحیط).
