تحسیر

تحسیر. [ ت َ ] (ع مص ) مانده کردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || آرمان خورانیدن . (تاج المصادربیهقی ). دریغ خورانیدن کسی را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). به حسرت واداشتن کسی را. (از اقرب الموارد). کسی را در حسرت افکندن . (اقرب الموارد) (قطر المحیط). || حقیر داشتن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). تحقیر کردن کسی را. (اقرب الموارد) (قطر المحیط). || آزردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (قطر المحیط). || پر بیوفتیدن مرغ . (تاج المصادر بیهقی ). افتادن پر مرغ . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط).