تحشی
لغت‌نامه دهخدا
تحشی . [ ت َ ح َش ْ شی ] (ع مص ) استثناء کردن کسی را.(از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (قطر المحیط) (اقرب الموارد). گفتن حاشا فلان . (شرح قاموس ) (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (قطر المحیط). || ننگ داشتن از کسی . (شرح قاموس ) (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). تذمم . (اقرب الموارد) (قطر المحیط).
