تخبشلغتنامه دهخداتخبش . [ ت َ خ َب ْ ب ُ ] (ع مص ) جمع کردن و گرفتن اشیاء. (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط): تخبش الاشیاء من ههنا و ههنا؛ جمع کرد و بگیر آورد این چیزهارا از آنجا و اینجا. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ).
