تخت اردشیر
لغت‌نامه دهخدا
تخت اردشیر. [ ت َ ت ِ اَ دَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) نام نوایی است از موسیقی . (جهانگیری ) (برهان ) (فرهنگ رشیدی ) (انجمن آرا) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) :
بر بید عندلیب زند تخت شهریار
بر سرو زندواف زند تخت اردشیر.
مطربان ساعت بساعت بر نوای زیر و بم
گاه سروستان زنند امروز و گاهی اشکنه
گاه زیر قیصران و گاه تخت اردشیر
گاه نوروز بزرگ و گه نوای بسکنه .
چون مطربان زنند نوا تخت اردشیر
گه مهرگان خردک وگاهی سپهبدان .
فریاد درای خوش صفیر است
تاج سر تخت اردشیر است .
بر بید عندلیب زند تخت شهریار
بر سرو زندواف زند تخت اردشیر.
منوچهری .
مطربان ساعت بساعت بر نوای زیر و بم
گاه سروستان زنند امروز و گاهی اشکنه
گاه زیر قیصران و گاه تخت اردشیر
گاه نوروز بزرگ و گه نوای بسکنه .
منوچهری .
چون مطربان زنند نوا تخت اردشیر
گه مهرگان خردک وگاهی سپهبدان .
منوچهری .
فریاد درای خوش صفیر است
تاج سر تخت اردشیر است .
خاقانی (از رشیدی ).
