تخریشلغتنامه دهخداتخریش . [ ت َ ] (ع مص ) برآمدن سر خوشه ٔ زراعت . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || خراشیدن چیزی را. || بسوی خود کشیدن شاخه ٔ درخت را با عصای سرکج . (از اقرب الموارد) (از المنجد).
