تدکل

تدکل . [ ت َ دَک ْ ک ُ ] (ع مص ) ناز نمودن بر کسی . || گستاخی کردن . || خود را برداشتن و بزرگ پنداشتن و عزت گرفتن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از المنجد) (از اقرب الموارد). تکبر کردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || درنگی نمودن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (المنجد) (اقرب الموارد).