تدیین

تدیین . [ ت َدْ ] (ع مص )کسی را وا دین او گذاشتن . (تاج المصادر بیهقی ). بر دین خود گذاشتن کسی را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (المنجد) (از اقرب الموارد). || مالک شدن امر کسی را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || مالک کردن کسی را چیزی را. (المنجد).