تذری

تذری . [ ت َ ذَرْ ری ] (ع مص ) بر ذرو چیزی شدن . (تاج المصادر بیهقی ). درآمدن بر بالای ذروه . (منتهی الارب )(ناظم الاطباء) (از المنجد) (از اقرب الموارد). || از سرمای شمال به صخره و مانند آن پناه بردن . (اقرب الموارد). الشول اذا است بالبرد تذرت بالعضاه . (اقرب الموارد). || از کاه جدا و پاک گردیدن گندم . || زن از برتران قبیله خواستن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).