تذقحلغتنامه دهخداتذقح . [ ت َ ذَق ْ ق ُ ] (ع مص )متهم کردن کسی را بگناهی که او مرتکب آن نشده است . (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (اقرب الموارد).
